لطفن از مشاورین خود دفاع کنید!

نامه‌های یک وکیل جوان به رئیس قوه قضائیه

لطفن از مشاورین خود دفاع کنید!

امروز به طور اتفاقی متوجه شدم که جنابعالی چند ماه پیش خانم مرضیه وحید دستجردی را به عنوان مشاور خود برگزیده‌اید. تعجب کردم. تا جایی که خانم دستجردی را می‌شناسم وی یک متخصص زنان و زایمان می‌باشد و ظاهرن در کار خود هم بنام و معروف است اما تخصصی در زمینه قضایی ندارد. آخرین سمت خانم دستجردی هم تصدی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده که به دلیل برخی اختلاف نظرها با رییس‌جمهور وقت برکنار می‌شود. در حکم انتصاب خانم دستجردی هم مشخص نبود که وی به عنوان مشاور جنابعالی در چه زمینه‌ای انتخاب شده و تنها به طور کلی به "سوابق و تجربیات ارزشمند" وی به عنوان دلیل انتخاب وی به عنوان مشاور اشاره گردیده است. در تلاش برای آشنایی با ...

قضات خوشنام قدر ببینند و بر صدر نشینند!

نامه‌های یک وکیل جوان به رئیس قوه قضائیه:

قضات خوشنام قدر ببینند و بر صدر نشینند!

بیشتر مراجعه‌کنندگان قوه قضائیه تصور درستی از قوه مزبور ندارند و این تصور نادرست بشتر در مورد قضات است و آنها را افرادی غیر بی‌طرف و ناسالم می‌دانند. این امر منطقن قابل توجیه می‌باشد چرا که هر پرونده حداقل دو طرف دارد و طرفی که حکم علیه او صادر می‌شود راحت‌ترین کار را متهم‌ کردن قاضی پرونده می‌داند و نه قبول و پذیرش بی‌حقی خود! از این رو، چه بسیار شنیده و دیده‌ایم که قضات متهم به فساد گردیده‌ و می‌گردند اما این به این معنا نیست که حرف و حدیث‌ها در مورد همه قضات از این سنخ بوده و همه قضات از یک سطح از سلامت رفتار و کردار برخوردارند که قطعن چنین نیست اما ...

قوه قضائیه و لزوم پرهیز از سیاست‌زدگی

نامه‌های یک وکیل جوان به رئیس قوه قضائیه

قوه قضائیه و لزوم پرهیز از سیاست‌زدگی

قانون اساسی وظایف رئیس قوه قضائیه و قوه قضائیه را مشخص کرده است. طبق اصل 156 قانون اساسی «قوه قضاییه قوه‏ای است مستقل که پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسوول تحقق عدالت و عهده‏دار وظایف زیر است‏: ۱. رسیدگی و صدور حکم در مورد تظلمات، تعدیات، شکایات، حل و فصل دعاوی و رفع خصومات و اخذ تصمیم و اقدام لازم در آن قسمت از امور حسبیه که قانون معین می‌کند. ۲. احیای حقوق عامه و گسترش عدل و آزادیهای مشروع...

اثبات بی‌گناهی: وظیفه‌ای ناممکن و رویه‌ای اشتباه

نامه‌های یک وکیل جوان به رئیس قوه قضائیه

اثبات بی‌گناهی: وظیفه‌ای ناممکن و رویه‌ای اشتباه

اصل سی و هفتم مقرر می دارد: «اصل برائت است و هیچکس از نظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد». بر این اساس، هنگامی که کسی متهم می‌شود لازم نیست بی‌گناهی خود را ثابت کند بلکه این شاکی است که باید خلاف آن یعنی بزهکاری متهم را ثابت کند. تا اینجا، موضوع به نظر بسیار بدیهی و آشکار می‌رسد اما موضوع آن قدر که بدیهی و آشکار به نظر می‌رسد در عمل چنین نیست. پرونده‌های زیادی در دستگاه قضایی وجود دارد که متهمان آن تنها به این دلیل که نتوانسته‌اند بی‌گناهی خود را ثابت کنند با مجازات‌های ناعادلانه روبرو گردیده‌اند. صفحه حوادث روزنامه جام جم (شماره 3870 مورخ 1/10/92، صفحه 19) به یک نمونه از چنین پرونده‌هایی اشاره کرده است. موضوع از این قرار بوده که فردی متهم به قتل شاگرد مغازه‌اش گردیده و پس از بازجویی‌های فنی پلیس و به تعبیر دقیق‌تر شکنجه‌‌های جسمی و روحی مجبور به اعتراف به قتل می‌گردد و ...